KARA
karakedikara'nın hayatımıza girişi 2015'in Şubat'ının 8'ine denk gelir (veterineri o gün 'kara yaklaşık 10 aylıktır dediğinden doğumgünü 23 nisan olsun demiştik)
Ahmet'in, Ahmet Cömert Spor Salonu'ndaki basket maçından sonra kapının önünde bizi yakaladığında yedek kulubesinde bekleyen topçu gibi bi' hocam sev beniler bi' atlamalar zıplamalar sevildiğinde hemen ağzından saçılan salyalar... Sevdik ettik evimize gidiyoruz derken peşimizi bırakmadı, 'bensiz nereye gidiyorsunuz' tarzında arkamızdan söylenip durdu.
Kara'ya bakan eskrim antrenörü Meral Hanım'ı arayıp Kara'nın olayını sorduk. Kara'nın sokak köpekleriyle kavgada canını zor kurtarmasına rağmen ön sağ patisini masada bırakma hikayesini öğrenip üzüldük. Kara'yı sahiplenebileceğimizi söylediğimizde karşılıklı teşekkürleşirken gözyaşları içinde 'balığı çok sever, makarna yer' diye anlatması hala kulağımda.
Bizimle gelmeye dünden razı Kara'yla atladık arabaya, kucağımda yoğun bir mırlamayla tuttuk evin yolunu...